Życie rodzinne

Faworyzowanie jednego z wnuków. Jak tego nie robić?

Faworyzowanie wnuków zdarza się nawet najlepszej babci. Jesteśmy przecież tylko ludźmi. I zwyczajnie możemy jednego z wnuków bardziej lubić, bo ma cechy charakteru, temperament, który nam odpowiada. Inne dzieci natomiast mogą nie wzbudzać w nas tak dużego entuzjazmu. To zrozumiałe. Niestety nie jesteśmy w stanie kontrolować uczuć, na szczęście czyny – już tak. I to właśnie im powinniśmy się przyjrzeć. Warto… by nie stracić czegoś bardzo cennego.

Faworyzowanie jednego z wnuków

Faworyzowanie wnuków. Od dziecka do wnuka

Poznajcie Magdę, która ma dwóch braci – Wojtka i Pawła. Magda od dzieciństwa jest wychowywana w mocno patriarchalnym domu, gdzie mężczyzna pracuje, a kobieta ma zajmować się domem.

Jej mama jest perfekcyjna w tym co robi, choć wyraźnie zmęczona i wycofana. Magda im jest starsza, tym więcej widzi i rozumie. Na przykład to, że jej bracia są inaczej traktowani. Mają mniej obowiązków, łatwiej uchodzą im płazem przewinienia, bo to przecież chłopcy, im może się zdarzyć. Ona ma pomagać mamie, gotować, sprzątać, opiekować się braćmi. Ma być odpowiedzialna, bo jak słyszy od mamy – kobiety mają gorzej w życiu. I lepiej się uodpornić od razu.

Tata twierdzi podobnie, pewne zachowania, zawody, plany nie są dla dziewczynek. One powinny dobrze wyglądać, a w przyszłości znaleźć dobrego męża, który będzie je utrzymywał. Kobiety mogą co prawda podjąć pracę, pewnie, ale dla siebie, a nie dla pieniędzy. Najważniejsza rola kobiety to wychowywanie dzieci.

Magda rośnie. I co się okazuje? Rodzi dzieci i…potrzebuje wsparcia, prosi o pomoc, doraźną, gdy maluchy nie mogą być w żłobku, czy przedszkolu. Co słyszy? Że mama i tata nie pomogą, bo nie mogą. Mama, bo zajmuje się wnukami od brata, a tata, bo mimo że na emeryturze, to za niańkę robić nie będzie. Magda prosi kilka razy, ale gdy za którymś razem mówi wprost, że dlaczego nie mają dla niej czasu, słyszy, że po prostu ma pecha, bo pyta wtedy, kiedy rodzicom nie pasuje.

 

Dzieci Magdy rzadko widują dziadków. Atmosfera jest napięta. Dochodzi do tego wiele nieporozumień. Gdy rodzina zbiera się cała, babcia biega za dziećmi braci, a Magdy dzieci pozostawia z nią. Bratowe mają czas zjeść, a Magda z mężem – nie. Ona jest córką, a kobiety muszą sobie radzić same.

Magda ogranicza kontakty z rodzicami. Jej mąż jest bardziej zły niż smutny. Nie może na to wszystko patrzeć.

Jaki będzie finał tej historii?

Faworyzowanie wnuków

Faworyzowanie wnuków to często kolejny punkt po etapie faworyzowania niektórych z dzieci. Rodzice, którzy niesprawiedliwie traktują własne pociechy mają tendencję do faworyzowania również wnuków. Często działają nieświadomie, albo podświadomie, a za skutki swoich decyzji obarczają własne dzieci. By oczyścić sumienie, często wprost zarzucają swojej córce czy synowi, że się izolują, krzywdzą swoje dzieci. To ich wina, że wnuki ich nie lubią.

Problem w tym, że tak samo jak dorastająca córka czy syn widzi, że jest niesprawiedliwie traktowana, tak samo pewne nierówności dostrzegają wnuki. I z czasem zwyczajnie nie chcą jeździć do dziadków, którzy wyraźnie wyróżniają ich kuzynostwo. Często zauważają też, że ich rodzice są źle traktowani. Instynktownie wyłapują rzeczy, do których nie są przyzwyczajeni w domu. I na swój sposób protestują.

I tu należałoby się zatrzymać…. Niestety rodzice gorzej traktowani w dzieciństwie mają tendencję, by podobnie traktować własne dzieci. Tylko od ich świadomości i ogromnej pracy nad sobą zależy, czy nie powtórzą podobnego błędu jak ich rodzice. Wsparcie drugiego rodzica, który nie miał tego problemu we własnym domu jest na wagę złota.

Jak nie faworyzować wnuków? Rady dla babć i dziadków

  • postaraj się dobrze żyć z własnymi dziećmi. Tam, gdzie jest obopólny szacunek, tam jest szansa na porozumienie,
  • bądź obok i zaoferuj pomoc. Zapytaj, co mogłabym dla Ciebie zrobić, niekoniecznie rodzice dzieci potrzebują takiego wsparcia, jakie chcą dać dziadkowie,
  • pogódź się z tym, że możesz lubić jakiegoś wnuka bardziej, postaraj się jednak równo dzielić czas i zaangażowanie,
  • jeśli nie umiesz tego robić lub boisz się, że zrobisz to źle, rób notatki,
  • jeśli nie jesteś w stanie postępować sprawiedliwie, kiedy jest obok Ciebie więcej dzieci, spotykaj się z wnukami oddzielnie, poświęć każdemu czas tylko dla niego,
  • pomyśl o tym, jak było w Twoim domu i jakich miałaś/masz rodziców i dziadków.

Świadomość popełnionych błędów to już naprawdę dużo. Od tego zaczyna się zmiana.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *