“Moja córka oddala się ode mnie”. Co robić?

Do napisania tego wpisu zmotywował mnie wątek na grupie poświęconej kobietom po 50. Jedna z Was zapytała, co robić, gdy  dorosła córka oddala się od mamy i bardzo rzadko przyjeżdża z wnukami w odwiedziny. Pytająca otrzymała bardzo mądre, ciepłe i pokrzepiające odpowiedzi, dlatego myślę, że warto je przekazać szerszemu gronu.

Wiadro melisy

Na początku warto się uspokoić. Choć targają nami słuszne emocje, to nie są one dobrym doradcą. Warto przez kilka dni przemyśleć sprawę. Pić codziennie filiżankę lub dwie melisy. I przeanalizować, jaki może być powód “oddalenia córki”.

Sam rachunek sumienia to może być za mało. Poza tym bywa zbyt mocnym emocjonalnym obciążeniem. Domyślanie się, o co chodzi, może bowiem prowadzić donikąd. Zamiast tego warto umówić się na rozmowę – tylko osobiście, twarzą w twarz, nigdy przez telefon.

Rozmowa

“Szczera rozmowa z córką. Wiesz to może coś (blokada z dzieciństwa). Może coś chciała, a Ty tego nie zauważyłaś. Może za dużo słodyczy wnukom kupujesz. Twoje zdrowie. Kochana, a może nam się tak zdaje. Pomyśl, posłuchaj serca (może trzeba ją za coś przeprosić). Podpowiadam warianty. Zastanów się, czy jesteś tego przyczyną. Poproś o szczerą rozmowę. I wszystko będzie dobrze”. – radzi Anna

Marlena dodaje: “Wprost z córką pogadaj, że myślisz że coś robisz nie tak, że pewno coś ją drażni w Twoim zachowaniu i by Ci powiedziała wprost, co robisz źle, bo postarasz się to zmienić, gdyż bardzo Ci na kontakcie z wnuczkami zależy. Samemu ciężko się domyśleć, o co chodzi. Może zbytnio ingerujesz w ich życie, pożyczasz, za dużo “cennych rad”, bo to jest głównym powodem takiego oddalenia”.

Milcz i nie oceniaj

“Najpierw musisz powiedzieć… Kochana córko, boli mnie twoja decyzja….. Mała chwila ciszy. Po czym mówisz dalej, pragnę to wyjaśnić, czy jesteś gotowa ze mną porozmawiać?

Współpracuj

Powiedz, że kochasz